Maandag 27 juni 2011

Het is toch wel merkwaardig een fietstocht naar Barcelona te maken die in Girona uitkomt. Dat is dan toch de wil van de routemaker met daarbij als verklaring dat het laatste stukje te gevaarlijk is op de fiets. Of is het gewoon marketing? Want wie fietst er nou na Girona ? Maar goed een hele dag weer met beide benen op de grond is toch wel vergelijkbaar met het gevoel als je voor het eerst je schaatsen uitdoet en van het ijs stapt.. Met Bram naar Barcelona en direct de Ramblas opgezocht. Dat was toch het doel wat we die weken voor ogen hadden. 16 dagen trappen, 1600 kilometers en bijna 80 procent (volgens Bram's seismologische genen) wind tegen. Regen, zon, berg op en af. Meter voor meter van Nederland naar Girona is een bijzonder avontuur. Het is enerzijds het verhaal van "how to eat an elephant" en anderzijds het verhaal "van de glijbaan afgaan". Soms moet je gewoon niet te veel nadenken voordat je ergens aan begint!

Zondag 26 juni 2011

Vanmorgen waren we al vroeg op met de alles prangende vraag; " wat is de beste stap om weer op de route te komen?". Gelukkig konden we een kaart kopen en zag Bram dat er op niet te grote afstand een treinstation was. Moesten we wel over een drukke weg, maar gelukkig slapen Fransen ook uit op zondag. Uiteindelijk de route in Spanje weer kunnen oppakken en via Figueres richting Girona. Oftewel; het gevoel dat een kip moet hebben als hij geroosterd wordt.. Bleken er ook nog een paar 12 procent hellingen als toetje aan de route toegevoegd te zijn om uiteindelijk dan toch in Girona aan te komen. Toch een beetje een "koude douche" want na 16 dagen staat er geen beker klaar en laat staan een podium met kussende ronde-miss in deze zelfgeorganiseerde "survival"tocht. Ben dat zelf in meerdere opzichten gewend voor Bram is het een nieuwe ervaring. Feitelijk eindigd onze tocht hier. Doorfietsen naar Barcelona wordt afgeraden en de route houdt dan ook op. Morgen gaan we toch de Ramblas bezoeken. Met schonen kleren aan en trots op onze prestatie. Vooral Bram's prestatie is bijzonder. Zoals in het begin van deze reis gezegd; een voorbereiding van bier en vrouwen en 50 kilometer trainen op de fiets en dan 16 dagen bijna de hele dag op de fiets buffelen is een pluim waard !

Zaterdag 25 juni 2011, Sigean

De ochtend begon zoals dat aan de "cote sud" hoort; even over het strand gelopen, spullen gepakt en een mooie plek aan het strand (restaurants zijn om 8.00 leeg..). Daarna op pad. Eerste gedeelte volgt het "canal du midi". Leuk om te zien al die "canalboats" die van sluis naar sluis slenteren en volgens Bram een prima idee voor een volgende tocht. Inmiddels raakt de stralend blauwe lucht behoorlijk oververhit. Als we tegen de middag de Pyreneeen zien aankomen gaat dat vergezeld met een zinderende hitte. Er gaan liters water doorheen. Als we denken dat we na 110 km (bijna 10 uur fietsen) er op 20 kilometer na zijn blijkt er een fout in de routebeschrijving te staan. De laatste 30 kilometer zijn we verkeerd gereden.. Gelukkig vinden we binnen een paar kilometer een Mac Donald en een camping. Morgen moeten we op zoek naar een kaart en creativiteit. Oh ja, we vonden onderweg nog een top-fietsenmaker die mijn spaak heeft vernieuwd, 10 kilometer later knalt Bram bij een noodstop achterop; prachtige slag in het wiel. Het was weer een bijzondere dag..

Vrijdag 24 jun i 2011

Vanmorgen vroeg uit de veren. Toen we bij de plaatselijke boulanger ons ontbijt wilden nuttigen op de standaard-dorpsbank bleek er markt. Dan maar in het restaurant van gisteravond (op het terras). Daarna over de markt en een kopje koffie.sms-je van Oskar; juiste moment,juiste boodschap. Kortom; prachtige momenten. Daarna op de fiets. Een geweldige tocht langs de "Gorges" van de Chevennen. Prachtige rotsen, riviertjes en natuurlijk de "Canoe" (hebben we overgeslagen). Na de middagpauze komen we in de Lanquedoc. Ik ben daar als wijnliefhebber zeer bij betrokken, Bram noemt het " drugshandel". Kortom de l Lanquedoc is druiven en verder niet veel meer. Bram leest kaart, hij is inmiddels specialist, en plotseling valt de naam Agde. Dat is aan de kust, zeg ik. Kortom; gas op de plank en om 18.00 lig ik in de middellandse zee !!! 14 dagen zijn we nu al aan het fietsen, 1400 kilometer trappen. Dan is zo'n zee toch een beetje een eindpunt. Morgen gaan we gewoon verder. Bram zijn fiets doet het goed (Stefan bedankt voor de tips), klein probleempje is mijn fiets; gebroken spaak. Wordt vervolgt. Groeten uit camping Yellow Plage !!

Donderdag 23 juni 2011

Alle twee slecht geslapen. Twee kapotte spaken, een lege camping en slecht weer onderbouwen niet het "vakantiefietser gevoel". Klokslag 9.00 sta ik bij de fietsenmaker op de stoep. Hij gaat direct weer sluiten. Ontfutsel hem 2 spaken en met een directe lijn naar onze Overasseltse fietsenmaker; Stefan Wagenberg, beginnen we zelf aan de klus zonder het juiste gereedschap. Gelukkig is Bram handig en als 1 spaak over de dam is volgt nummer 2. Bram zet zijn aller charmantste glimlach op en vraagt de fietsenmaker, die gewoon open blijkt te zijn om assistentie. De man kan niet weigeren.. Een zorg minder fietsen we verder, al blijven we de spaken voortdurend controleren. Het geintje heeft veel tijd gekost en dat merk je direct aan de kilometerstand die niet opschiet. Uiteindelijk stoppen we om 18.00 met "maar" 80 kilometer op de teller. De komende dagen moet er flink gebuffeld worden, Barcelona is nog een flink eind te gaan.

Nog even dit; sinds het begin van onze tocht ontvingen we 50 telefoontjes, mailtjes en sms-jes. Ontzettend leuk en ook namens Bram hartstikke bedankt!!

Woensdag 22 juni 2011

Zware benen hadden we vandaag. De beklimmingen van gisteren eisten dan toch zo zijn tol. Na een hoop gedoe ontdeden van ons van Aubenas. Het feest der herkenning gaf in elk geval mij weer moed; vakantieplaatsjes waar we ooit zijn geweest. Bram's herinneringen zitten met name bij zwembaden en winkels waar hij iets wilde kopen wat van zijn ouders weer niet mocht.Maar goed Ruoms, St.Alban en zelfs nog een "oude vakantiecamping" te hebben aangedaan moest er wel echt gefietst worden. Bergop; niet alleen zwaar maar toch ook vreselijk mooi. Uiteindelijk toch nog ruim 95 kilometers op de teller toen het noodlot toe sloeg. Bram fietst al dagen met, of liever zonder, 1 spaak minder. In elk dorp zoeken we een fietsenmaker die er of niet is of geen juiste spaak heeft. Door elke 25 km alle spaken na te lopen ging het tot vandaag goed. Nu zitten we met 2 spaken minder, geen idee of dat gaat. In elk geval een serieus probleem.

Dinsdag 21 juni 2011

Mooi weer is leuk maar "dodelijk" op de fiets. Vanmorgen dus vroeg op en om 8.00uur vertrokken van een bijzondere camping waar klantgerichtheid de komende maanden tot het predicaat uitverkocht heeft geleid. Na ruim een uur "op het tandvlees" klimmen kwamen we tot de conclusie dat de door ons gekozen route "over de berg" ging, terwijl onze route ons de lange route"om de berg" adviseerde. Na een uurtje begon volgens het routeboek het "echte" werk, resulterend in een mooie foto op 700 meter. Volgens mij het hoogste punt maar Bram had slecht nieuws; de volgende col stond vandaag ook nog op het menu, 1119 meter. Het mooie van fietsen is dat alle ellende weer vergeten is nadat je berg af naar beneden suist. En dan nog wel ruim 20 kilometer terwijl je bijna van de fiets wordt geblazen. De Ardeche was adembenemend, in meerdere opzichten. Met uiteindelijk 110 kilometer op de teller ben je blij dat je wat te eten vindt en van pizza's houdt...

Maandag 20 juni 2011

Het verschil is in een keer wel erg groot. Ploegden we gisteren nog door onmetelijke bossen, afgewisseld door akkers en plaatsjes waar je je tweede huis nog niet voor niets wilt hebben, dan Lyon. Het heeft toch veel van Parijs; veel van alles. Voordat je eruit bent duurt het even maar als je de Rhone blijft volgen komt het goed en komt het echte Frankrijk-gevoel eindelijk dan toch...30 graden, geen wind en al trappende langs de Rhone dat is toch het ultieme vakantiegevoel. Om in superlatieven te blijven; we zitten hier op camping Le Castelet; heerlijk zwembad waar Bram niet in mag maar ik wel met mijn "old school" zwembroek. Terrasje met platanen, biertje, misschien moeten we hier maar blijven..

Zondag 19 juni 2011

Goed geslapen in ons "old school" hotel (uitdrukking bram). Gisterenavond nog eens zitten rekenen en ik kom tot de conclusie dat de route toch zo'n 250 km langer is dan officieel op de site. Dat creeert een probleem want de terugreis is geboekt en de agenda daarna ook ! Toch maar besloten om een stuk in te lopen per trein. Met hulp van Marleen bleek uiteindelijk hoe we dat aan konden pakken. Dus eerst naar het station. In Frankrijk moet je daarvoor gewoon bijna 100 km peddelen. Maar goed, we konden kaartjes krijgen voor een trein waar de fietsen ook mee kunnen. Kortom; we liggen weer op schema, al zal het nog een hele kluif worden.

Zaterdag 18 juni 2011

De Vogezen bevestigde vannacht zijn reputatie; regen,veel regen. Tijdens een regenpauze razendsnel alles in de tassen en wegwezen. Merkwaardig genoeg laveerden we de hele dag tussen links een zwarte lucht en rechts strak blauw. Af en toe toch een bui. Een onstuimige wind maakte er een heuse survival van. Als bomen knappen als lucifershoutjes is het serieus. Probleem was dat de enige plaats Gray was en toen was het 130 kilometer later... Gelukkig een hotelletje!

Vrijdag 17 juni 2011

Vanmorgen stralende zon; het kan verkeren. Direct vanuit Toul de moezel opgezocht kilometers lang door bossen, water, jaagpaden en af toe een dorpje. Het was me eerder opgevallen dat ze in de Vogezen niet om hout verlegen zitten. De tocht van vandaag bevestigt dat. Onze route heet niet voor niets de "groene" route en is uitgeroepen tot de mooist van Europa. Kunnen wij ons iets van voorstellen. Na ruim 135 km diende er zich een camping (bij de boer) aan(in Bains-les-Bains); we zijn direct klant geworden. Hopelijk houden we het droog.

Donderdag 16 juni 2011

Vanmorgen kondigde de dag zich aan met een pak regen. Blijven liggen,of opstaan was de vraag. Na een half uur was het droog en even later zaten we op de fiets. De pret duurde niet lang. Na het afscheid van de Ardennen zijn we in de franse graanschuur aangeland. " Boeren worden de nieuwe rijken", is een recente interpretatie van de stijgende voedselprijzen. Of een "ferrari-dealer" hier een boterham kan verdienen lijkt mij niet eenvoudig als je door de ontvolkte dorpjes heen fietst. Wel heel veel graan, gerst en koeien en vandaag heel veel regen. Om 14.00 kwamen we drijfnat aan in Toul. Aardig stadje. We probeerden om 16.00 tijdens een regenpauze het hazenpad te kiezen maar de eerstkomende 60 kilometer waren alle (3) de hotels vol en kondigde de regen zich weer met bakken aan. Overmacht dus en gelukkig nog een hotelletje gevonden. Soms heb je het niet in de hand. We hopen op mooi weer !

Woensdag 15 juni 2011

Dag 5 St.Mihiel
Vanmorgen vroeger opgestaan. Heb gisterenavond eens zitten rekenen en kom tot de conclusie dat we meer kilometers op een dag moeten maken. Het is net als met een bedrijf. Als je je doelstelling wilt halen hak je het in "stukjes" ."How to eat an elephant" zeg ik dan tegen mijn klanten. En voordat ze het antwoord dreigen te geven beantwoord ik mijn eigen vraag; "piece by piece".. Zo ook met deze fietsvakantie. Dus vroeg weg. Na 200 meter twee klimmetjes van 11 procent; dan wil je graag weer naar bed...
De eerste stukken waren vooral voor Bram zwaar. Niet gek als je niet getraind bent. Uiteindelijk kwamen we om 17.00 in Verdun aan. Er zijn er daar meer dood gegaan, maar Bram kan ook op het lijstje. En zie.. na een uurtje pauze en een stevige hap was Bram weer de oude. Binnen anderhalf uur 40 kilometer en in totaal 140 kilometer op de teller. Boven target, in mijn taal en een topprestatie van Bram die uit een bijna "onmogelijke" positie terugkwam. En ik ? De meest duidelijke uitspraak kwam van Bram; " jij traint al 40 jaar"...

Dinsdag 14 juni 2011

Het vertrek vanmorgen verliep langzaam door een natte tent en een gebroken spaak. Gebeld met de fietsenmaker in Overasselt; moet kunnen. Met veel gezoek bleek er zelfs in Houyet nog een ontbijtje bij elkaar te scharrelen. Dan het fietsen. De Ardennen is prachtig met de auto,motor of electrische fiets. Kortom dit was de zwaarste dag tot nu toe. Met de teller op 85km was om half zes het licht uit en zitten we nu na te genieten in de pizzeria van Florenville waar we morgenvroeg de route weer oppikken na als opwarmer een klim van 11 procent op de nuchtere maag... Oh ja, het blijft gezellig!

Maandag 13 juni 2011

Een bed an breakfast is iets wat je alleen doet als je het leuk vindt. Die conclusie trekken wij als we 's ochtens uitgezwaaid worden door Jenny. Een geweldig ontvangst, 's-avonds soep met broodjes,een geweldig ontbijt en nog goed geslapen ook. Mooi, dat er dit soort mensen zijn ! Dan de tocht. Routelezen gaat Bram goed af. Tot Dinant is het bikkelen, wind tegen en vaak slecht asvalt. Tussenstop in Namur waar de zelf gemaakte broodjes zalm goed smaken. In een moment van weemoed denk ik aan de tijd dat Bram een peuter was en we altijd "lekkerbekjes" op de stoep aten in de stad. Life goes fast. Van Dinant naar onze uiteindelijke camping is het klimmen geblazen. Voor Bram de eerste keer en echt blij wordt hij er niet van. Gelukkig ga je ook weer naar beneden. In Houyet vinden we een camping die in eerste instantie als ongeschikt wordt beoordeeld. Na de volgende camping in het volgende dorp te hebben gezien kiezen we het hazepad (10km voor nop) en passen we de beoordeling aan. 120 km, een restaurant en hopelijk niet te veel regen. c'est la vie !

Zondag 12 juni 2011

Een fietsvakantie is voor mij toch een beetje avontuur. Begint met een camping. Dat is op zich niet zo stoer, maar slapen op een matje in een model "grafkist" maakt zelfs indruk op Bram. Kortom; alle twee slecht geslapen en voordat de boel droog was ingepakt en de eerste de beste delhaize voor het ontbijt was gevonden stond de klok op 10.45 uur. Behalve het fietsen komt er nog een sport bij en dat is kaartlezen. Eigenlijk is het één grote dropping maar dan overdag. Dus vaak verkeerd, weer terug etc. Na 90 kilometer bleek dat er tegenover het terras een bed en breakfast zat en de eerst volgende camping 50 kilometer verderop. Kortom;genoeg gesurvived. Zitten nu in Tienen, bij een aardige mevrouw en een goed bed.. Bram heeft weinig last van zijn achterste dus dat gaat prima. Morgen gaat het avontuur verder...

Zaterdag 11 juni 2011

Hoe vaak heb je niet bovenaan de glijbaan gestaan en gedacht; "dat valt tegen", dat is zo"n beetje het gevoel dat Bram en ik vanmorgen hadden. Ik ben al vaker "van de glijbaan" gegaan,maar voor Bram was het de eerste keer. Uiteindelijk zaten we om 10.15 uur op de fiets. Achterblijven is niet leuk, realiseerde ik mij,maar wel top dat Marleen zo achter onze reis staat ! Na een paar kilometer realiseerde Bram zich de kracht van "niets nodig hebben". Met 2 tassen en een fiets kun je de wereld rond. Maar goed, voor het zover is was het eerste doel: Eindhoven. Nog even langs mijn oude kamer geweest aan de Bilderdijklaan. Grappig, er was eindelijk niets veranderd. Dan op pad naar Belgie. 1 keer fout gereden in Waalre (wel een mooi rondje), daarna geschuild in een bos tegen het onweer en uiteindelijk met 110 km op de teller op een leuke mini camping in Neerpelt. De kop is eraf, hoop dat bram morgen nog kan zitten..

Voorbereiding Barcelona

Begin dit jaar een streep gezet in mijn agenda; 2 weken naar Barcelona in mei. Helaas werkte mijn pols niet mee en met 1 hand rijden ging me toch te ver. Na een eerste tocht realiseer je je dat, zoals met alles, alles de volgende keer makkelijker is. Dus weinig voorbereiding wat betreft het gedoe er om heen, maar vooral veel fietsen. Inmiddels "zit"ik in een tweetal fietsgroepen waarmee naar wens ATB of racefiets het moeten ontgelden. Daarnaast de basis; Groepsfitness van Rene Rossen en het komt allemaal goed. De afgelopen weken met Bram op pad geweest en dan merk je dat 22 jaar, veel bier en vrouwen schijnbaar ook tot een goede conditie leidt...Maar goed, ik pas me aan aan mijn leeftijd en heb als finale afgelopen week de Steven Rooks Classic gefietst. Barcelona gaan we doen in ruim 2 weken volgens het plan. Dat zal ruim 1800 kilometer zijn en dat is dus doortrappen. Kortom een echte kluif en geweldig om dat met mijn zoon te doen.