De finish

Thuiskomen kan mooier zijn. Het ongeluk van Gerda, gestruikeld over de trap, is heftig. Een open, dubbele, beenbreuk. Soms komen de gevaren uit een andere hoek, dat blijkt maar. De operatie lijkt gelukt en voorlopig wachten we af. Beterschap !

De tocht resumerend. Voor de prestatiekant een 8 t.o.v vorig jaar een 7. Voor de funkant een 6 tov een 8 vorig jaar. De route was erg mooi, puur natuur. Maar persoonlijk niet aan te bevelen als je tegen de richting in fietst en als je problemen mee hebt dat je een hele dag geen winkel of slaapgelegenheid tegenkomt. Weinig campings,veel gesloten hotels en winkels. Kortom van de wederopbouw van de Vogezen, Jura em de bergen in Italie komt weinig van te recht. Kort samengevat; het was een echt avontuur, met een hoge tandvlees factor !

Statistiek

Onderstaand de gereden dagelijkse afstanden. Vergelijk ik het met de tocht naar Verona dan was deze routeaanmerkelijk zwaarder. Veel klimmen en zeker de eerste week de warmte. Toch nog een geweldig gemiddelde. ps. Vandaag mijn trainingsrondje gereden in 52.50. 40 seconden sneller danmijn persoonlijke record !

Gereden afstanden
Dag Afstand
1 48 vanaf Nice naar camping
2 77
3 93
4 112
5 130
6 115
7 84
8 95
9 120
10 143
11 156
12 155
13 140
14 98
totaal gereden 1496
gemiddelde 115 minus eerste dag'

Maastricht venlo 89 km.,dag 14

De route hield op bij maastricht Gelukkig ligt er naast het hotel de route Maastricht-Arnhem, dus dat moet kunnen. Helaas de nodige opbrekingen dus snel de weg kwijt.Afgesproken met Marleen dat ik halverwege zou bellen.Blijkt haar moeder bij ons van de trap te zijn gevallen en geopereerd te moeten worden.Binnen 10 minuten in de trein. Wordt vervolgd

St Hubert- Maatricht,145 km, dag 13

Vanmorgen fris op de fiets.De route is slecht leesbaar omdat ik tegen de 'draad' in fiets, niet voor het eerst. Na 10 km gaat het berg op, en niet voor het laatst.
De route is zwaar maar vreselijk mooi.Zo ploeter ik de hele dag door, vaak verkeerd rijdend, weggetjes binnendoor.Op het moment dat ik door het grootste bos van belgie moet kan ik de route niet volgen, dan maar over de straat naar Verviers.Verviers is het toppunt van ellende als je er doorheen fietst.Een soort getto in belgie.Het begint te regenen en naar Maastricht is nog bijna 40 km.Tanden op elkaar, lampen aan en trappen maar.Fietsen voor mij, een doel stellen, er voor gaan, pijn lijden, het vergeten, het doel halen....

St Hubert(vogezen) Hostingen (vianden)155 km,dag 12

De dag start met een bezoek aan het dorp waar een paar winkels zijn, no risk.Ook een paar andere fietsers denken er zo over, zo creeer je toch een trefpunt.Vanuit st hubert trappen richting luxemburg waar ik in de voormiddag samen met de moezel arriveer.Vanuit schengen weer via de moezel kilometers lang fietsen.Vanaf luxemburg wordt het ook een stuk gezelliger, het sterkt mij in mijn mening dat hoe armer hoe minder gezellig.Uiteindelijk langs de ourthe richting viande (ben daar nog 2 maanden geleden geweest om de jeqan nelissen tocht met rene hendrickx te rijden)hier barst het van de campings dus uiteindelijk zit ik op een camping met veel nederlanders en veel aanspraak.Dat is na dagenlange saaie fransen toch weer gezellig, hoezo roer om..

Sattenbourg,St.Hubert, dag 11,
130 km

'In de vogezen regent het altijd " is het gezegde, zo ook vandaag Troosteloos, zoeken, kuitenbijtertjes en heel veel wind;..tegen!
Dat was de dag in de vogezen. De hele dag geen winkel gezien, dorpjes zien er verlaten en armetierig uit, voor de rest veel graan...
..dat dan weer wel!!(zegt Marleen)

Sarrebourg,7 juli, dag 10

Soms is een hotel niet verkeerd om effe bij te slapen en alles te laten drogen Dus om 9.30 fris als een hoentje op de fiets De tocht ging al snel door de wijngaarden, ongelooflijk hoe groot.Met druiven krijgen je wijnstadjes en dat is meteen gezelliger.Vreemde gewaarwording eigenlijk; hoe troostelozer, hoe minder aardig de mensen zijn etc.Uiteindelijk rond het middaguur een forse klim van ca 10km, merk dat ik steeds beter ga fietsen. Als ik nog een half jaartje doorfiets zit er misschien wel een contract bij de semiorenploeg van de rabobank in.Rond 1600 staat de hoogste col op de planning, weer zijn alle hotels gesloten en van een camping hebben ze al helemaal niet gehoord.Met 90 km op de dagteller draai ik mijn knop om.Na 10 km klimmen kom ik behoorlijk vlot boven.Vanaf de top heb je een grandioos uitzicht op de bossen, onvoorstelbaar dat we dit in europa hebben.Ik fiets bijna 40 km door de enorme bossen zonder mensen tegen te komen.Hier doe je het voor.Uiteindelijk toch een hotel in Sarrebourg gevonden en een turkse vriend met een kebab tent.O ja,bijna 150km !!!!!

Frankrijk-Zwitserland-Duitsland-Frankrijk, zondag, dag 9

Vanacht flinke bui gehad, dus alles nat.In frankrijk was het niet alleen zondag maar was ook iedereen 'weg', geen kip te zien en alles gesloten.Gelukkig was Zwitserland dichtbij.Het verschil is echt groot met de "grensstreek"Fransen.Vanaf Bazel de hele dag regen gehad.De bossen zijn immens, zeker als je uiteindelijk de weg kwijt bent en er niemand meer is om de weg te vragen. Rustig blijven, en je hersens gebruiken is dan het adagium.Vroeg me af hoeveel mensen dit wel eens overkomt.Je komt, netjes gezegd, uit je comfortzone zeker in dit stuk.Mensen lijken dommer, zijn in elk geval onvriendelijker, argwanender (ooit wel eens 3 pubermeiden stomdronken bij de benzinepomp gezien ?), alles is gesloten.Kortom je zoekt het maar uit.Meestal scheur je over ede snelweg, veilig in je auto, enig contact is het wegrestaurant of de benzinepomp.Met de fiets wordt je aardig geconfronteerd met de
"2e wereld" die er overal is Chargerend: ga je de stad in dan straalt de "ontwikkeling" je tegemoet en omgekeerd op het platteland lijkt het minder ontwikkeld en in veel opzichten minder...Maar goed, dit overdenkend, was een hotel na 130 km snel geboekt

Bern Courtavon, dag 8

Goed geslapen in het stadspark van Bern dat voor camping doorgaat.Bijzondere plek en bijzonder om te zien hoe nijver die zwitsers zijn: allemaal bezig en het moet gezegd worden het ziet er top uit.Voordat je Bern uit bent en ontbeten hebt ben je effe verder.Bern lijkt mij een prachtige stad, maar als "eenzame" fietser heb je daar ook weinig te zoeken.De route was weer helemaal top, zwitserland op de fiets is prachtig maar met een brommertje nog mooier.Rond de middag blijkt een stuk van de route afgesloten te zijn en de trein is stuk.. En dat in Zwitserland.Dankzij een nieuwe echt zwitserse route krijg ik een omleiding.Het eerste stuk word ik vergezeld door een wielrenner die gelukkig engels spreekt, altijd leuk om na een paar dagen weer een normaal iemand te spreken.Uiteindelijk moet ik linksaf, de politie zegt dat ik goed op moet letten en de rest versta ik niet.Al zwetend kruip ik omhoog, plotselijng en hoop motors, auto's en wielrenners.Ik zit midden in een wielrenwedstrijd. Alleen zij naar beneden ik omhoog.Rond 1600 bereik ik de top, kom sinds tijden een stel collega fietsers tegen die met omgebouwde racefietsen op pad zijn.Uiteindelijk vind ik een obscure camping net over de franse grens.Met bijna 100 km op de teller is het mooi.Opvallend is dat er maar weinig campings zijn en veel hotels gesloten.Uiteindelijk beland ik op een lokale bbq waar je voor 4 euro toch heel behoorlijk eet..

Kandersteg bern, dag 7

Vanacht weer een flinke zwitserse bui.Had de tent naast een caravan gezet waardoor je wat minder in het veld staat.Vanochtend schitterend weer, maar de uitdaging lag een paar honderd meter verderop.9 km klimmen tot het station naar kandersteg.Naar omstandigheden ging het niet slecht, daarbij direct elke associatie van "lekker" de grond inborend.Na een special treinritje, via een mountainbike pad bergaf, geweldig.Door Zwitserland met de auto of op discovery is mooi maar op de fiets is toch echt heel bijzonder.Het verschil met italie is groot, iedereen lijkt wel aan het werk, alles ziet er top uit, geen hekken om huizen en weiden etc.Regelmatig kom je nederlandse vlaggen tegen dus toen ik in bern uitkwam toch maar de wereldberoemde nederlandse cfa.ping opgezocht, een plaatje, ook zonder nederlanders..

Orta-Gamel, dag 6

Vanacht geen oog dicht gedaan ivbm een dagelijks onweersbuitje.Om half twee mijn tent maar weggesleept en "onder" een camper gestalt.Heb er toch een bepaalde regelmaat in.'S ochtends vind ik altijd binnen een paar km een winkeltje en effe verder een bank voor ontbijt.Tussen de middag eet ik niet maar heb een soort "vluchtgedrag' door bij elk winkeltje een fles water plus cola/fruit/brood te kopen.Maar goed,ook deze dag begon met een stevige klim door de bergen richting orta/omiega.Vandaar merk je dat het lago maggiore in de buurt komt, de beerendonk voor milaan.Het wordt druk Volgende dorp was 'hermetisch" afgesloten, politie,sirenes etc. Dacht eerst aan een motortocht maar bij navraag bleek de europeesche kampioenschappen wielrennen plaats te vinden.En dan is het toch echt italiaans, de wielrenners zouden in 10 min op een bepaalde plek zijn, ben na een uur maar vertrokken.Zetten bij ons een bord "wegomleiding" op de weg, italianen hun baas die uitleg geeft, de chaos laat zich raden.Met de fiets er doorheen gewurmd en daarna begint het te regenen.Eerst domodossola, waar we ooit met de alpenkreuzer op de somon express stapten.Daarna met de fiets nog 20 km door de alpen, indrukwekkend.Als ze in dorpjes klappen moet je uitkijken, het is mistig en nat.Besluit om de trein naar brig te pakken, dwars door de simplon15 min later sta je in ZWitserland.Daarna kom ik in een gigantische regenbui terecht en probeer tevergeefs hotel en zimmer te vinden.Uiteindelijk tussen de nederlanders op de camping, toch een beetje thuis

Woensdag 2 juli

Vorig jaar reed ik ca 100 km per dag.
De kaarten zijn nu wat anders geschut.
Redenen: warmte en veel klimmen.Als ik de 1700 niet binnen 14 dagen haal dan wordt het liften.
Dag 1 nice_ menton 48 km (vanaf 1600)
Dag 2 albenga 77 km
Dag 3 bossolasca 93 km
Dag 4 robella 112 km
Dag 5 lago di orta 130 km

Dag 5, Robella naar Lago di Orta

Vanmorgen om 7 uur stond het ontbijt in de b&b klaar.Een bijzondere ervaring hoe mensen van dik in de 70 zo gastvrij kunnen zijn.Stukje in het "hotelboek" geschreven, op de foto en een rekening van 25 euro.En dat terwijl ik een avonddiner plus de nodige versnaperingen heb gehad, heb het ruim goed gemaakt want dat raakt mij als "klant".Dan de tocht, dwars door de bossen vlieg ik naar beneden.Het is onbeschrijfelijk mooi, dus ik stop af en toe.Over een enorme brug word ik bijna door een ambulance aangereden, hoezo klantgericht!Dan zo n 50 kilometer rijstvelden.Bloedheet en saai, maar ooit komt er een een eind aan. Geloof dat het de po_vlakte is.Realiseer me dat de romeinen ooit zijn begonnen met dit bijzondere irrigatiesysteem waardoor ieder weitje onder water,met rijst, staat.Misschien een idee in overasselt? Aan de overkant melden de voorlopers van de alpen zich.Een gevoel alsof ik een wedstrijd heb gewonnen maakt zich meester van mij, toch zonnensteek ?Direct weer bergop.Maak met mezelf de afspraak dat ik me niet gek laat maken en fiets fluitend omhoog.Daar heeft het grote opperhoofd niet van terug.. Uiteindelijk beland ik aan het lago d orta op een camping waar ik de mooiste plek van italie krijg. Eindelijk gerechtigtheid !

Dag 4, 1 juli

Gisterenavond om half tien mijn bed in Deed me denken aan de wintersport.'S morgens regende het pijpestelen, doet het daar al 40 dagen achter elkaar.Daarbij ook nog mist,minder dan 50 meter en met de mededeling dat er elke week een dode valt, welliswaar meestal een motorrijder. Verlichting aan en op tijd aan de kant.Na een paar uur trekt het op.Het landschap is prachtig.Richting Alba, de hoofdstad van de regio, laat ik de druiven achter me.Italie op zijn mooist, zeker als het bergaf kan.Na Alba worden de druiven vervangen door mais en allerlei soorten fruit.Er is weinig volk onderweg, als ik de weg vraag aan een getatoeerde italiaan zonder tanden maar met staat zegt hij " follow me" Hij voorop in zijn fiat, ik erachter aan.Ruim twintig kilometer rijdt hij voor me, laat het verkeer passeren en blijft voor me rijden.Nadat het volgende stadje in zicht is stapt hij uit en we geven elkaar twee maal een hand, mooi dat dat nog bestaat.Langzamerhand wordt het vlakker met af en toe een echte kuitenbijter en steeds minder mensen.Aan een boerin vraag ik de weg.Nadat de bril,honden,knecht, echtgenoot en kaart erbij zijn gehaald blijkt dat er 3km verderop een bread en breakfast zit.Met 110 km op de teller zit ik op een prachtige plek en geniet van de wijze waarop deze mensen met trots hun wijn openen en voorpoeven. Drie gangen later haak ik af.Van fieten moet je immers afvallen,,,,

Dag 3, 31 juni 2008

Goede nachtrust gehad.Om half 7 sta ik naast de tent.Een uurtje later blijkt ook hier elk dorp bij de kerk een prima ontbijtplek te bieden met wasgelegenheid.Het is warm en het wordt nog veel warmer.Drie uur lang ben ik aan het klimmen en het houdt niet op.Het mooie van de routeschrijving, en tevens het deprimerende, is de hoogte- kaart.Klimmen is niet echt mijn hobby. Maar met een zware fiets en 17 kilo bagage is het een aanslag op alles.Na 20 km martelen de beloning, bergaf.Na ca 60 km de verassing om het nooit meer te vergeten.Van 200 naar 1200 m in 5 kilometer.Compleet gesloopt besluit ik na 3 km om de km te stoppen.Dankzij 3x cuppa sup (koud maar dat is het laatste waar je je druk overmaakt) kruip ik omhoog.Stop bij het eerste winkeltje voor water, de eigenaresse komt 2x buiten kijken hoe het met me gaat en zwaait me bezorgd uit.Als ik zo door ga ben ik eerder boven dan zij (schat haar toch 90)Gelukkig is het leed geleden en via een prachtige bergkam bereik ik eerder dan een naderend onweer een dorpje met hotel.Vroeg naar bed, dus...

Dag 2, 30 juni 2008

Vroeg opgestaan na een hete nacht aan de cote azur. Na 1 jaar weer op een matje slapen en een bbq gevoel in je tent was ik blij dat de wekker ging.Ook dit jaar schijnt opstaan, douchen, tent inpakken 1 uur te duren.Ontbeten aan de haven van Menton.Liter melk, stokbrood en dan trappen. Al snel zit ik in Italie, de italiaanse grandeur is een tikkeltje minder dan de Fransen , maar des te meer richting Genua des te meer parasols.Het fietsen is zwaar, het is bloedheet plus een niet ophoudende stoet auto s geven me het gevoel van een hamburger op een stinkende bbq. Plotseling houdt het fietspad op, dus dan maar met de trein naar Albenga.Het alternatief is de snelweg. Na een al even hete treintocht fiets ik richting Cisano De eerste beste camping neem ik maar. De plek is hopeloos maar er schijnen weinig campings te zijn dus ik boek maar voor 15 euro.Doodmoe, zie ik dat de teller op 80 km staat, gelukkig is mijn knie ok en de fiets ook, nu naar hopen op een goede nachtrust..

2008 Van Nice naar Overasselt

Dag 1. Nice, Frankrijk Zaterdag 28 juni 08

Vanacht de traditionele slapeloze nacht.Waar doe ik voor,denk ik als Bram om half 2 nog niet thuis is. Hoi mam, sta morgen vroeg op. Valt weer mee. Half 4 komt Thom binnen. Weggeregend bij total-los. Is hij totallos denk ik, en dit kan ik Marleen niet aandoen. Maar ja als ik niet ga, waarom ga ik dan niet? wat ga ik zeggen. Zeven uur, Bram staat op en Thom is helder.Dus waar maak je je druk om. Marleen brengt me naar Rotterdam, Gerda gaat ook mee. Alles loopt prima en om 15.00 uur sta ik in Nice. Na de fiets in elkaar gezet te hebben geef ik bij de eerste de beste pomp de banden lucht en mijzelf een magnum.Toch wel kicken zo als enige idioot op de fiets langs de cote d'azur.Van Nice, naar Monaco naar Menton.Het is warm,heet en soms akelig stijl. Ook deze keer ligt de camping boven op een berg.Total los kom ik boven, moet aan Thom denken.Een half uur later sta ik nog te shacken onder de douche.Gelukkig is er een restaurantje waar ik naast een stel hollanders wordt gedropt.Hebben dezelfde tocht vanuit nl gedaan, vol tios en zware benen ga ik naar bed.Fietsen is toch very special