Sinds jaren fietsen wij elk jaar een "grote" tocht. Peter, Ivo en sinds 2 jaar Mark (die vroeger heel hard kon lopen zegt hij). Na een aantal rondjes Veluwe (zo'n 150 kilometer) zijn we in een soort nostalgie belandt en fietsen we dapper elke jaar naar Middelburg met de ATB (220 heen en 220 terug). Hoe langer we fietsen hoe meliger we worden en hoe ambiteuzer. "Volgend jaar Santiagio ?", riep Peter toen hij voor het eerst op kop fietste. Prima, was mijn antwoord. Ik had geen idee waar het lag. In het najaar zocht ik het op en "verdronk"bijna direct in de fietsverslagen. Fascinerend, en na 2 dagen was ik verkocht. Na een lezing bijgewoond te hebben waar maar liefst 150 man op kwamen wist ik het zeker, ik doe het maar niet naar Santiago. Rome is ook mooi en als ik het praktisch in de tijd wilde houden werd het Verona. Vlakbij Bardolino waar menig jeugdsentiment ligt. Peter haakte uiteindelijk af, dus ik ga alleen. Wel zijn we samen aan het trainen geslagen want hij is uitgenodigt om de Alpe de Huez te bestijgen. Daarom maar een racefiets gekocht voor de voorbereiding en omdat fietsen toch wel erg mooi is.
