Dag 6, Karlruhe Melchengen

Een van de bijzondere kanten van een fietsvakantie is dat je snel praat met " lotgenoten"
Gisteravond kwamen twee nederlandse soortgenoten de camping opgefietst, de klik is snel gemaakt. Samen een paar biertjes gedronken, gegeten en bijzondere gesprekken.
Mensen die een dergelijke uitdaging aangaan hebben vaak een verhaal, dat is mooi
Vervolgens vanmorgen samen "op gefietst" en ieder gaat zijns weegs, bijzonder.
Voor mij gaat het"langs het spoor" richting Pfortzheim en sta ik aan de rand van het Zwartzwald, in de middag "duik" ik een gigantisch natuurpark in.
Ik ben gewaarschuwd,als je de weg kwijtraakt heb je echt een probleem.
Maar op de een of andere manier is dit mijn plek, jammer dat ik alleen ben omdat je het niet kunt delen maar soms is zo'n plek zo bijzonder dat het puur genieten is.
Eind van de middag kom ik uiteindelijk in Tubingen aan.
Als ik de weg vraag aan een paar fietsers blijken het Nederlanders te zijn.
We drinken een kop koffie en fietsen samen verder.
Al pratend blijkt dat de wereld weer heel klein is.
Jan verteld dat hij als vrijwilliger luisterboeken inspreekt en vorige week een Lecticus luisterspeler heeft met een boek daarop.
Vervolgens rijden we drie keer verkeerd als ik hem mijn relatie met Lecticus uitleg (ik adviseer Dedicon luisterboeken bij de introductie van luisterboeken voor de commerciele markt)
Jan en zijn vrouw hebben een pension gereserveerd, ik moet nog een paar dorpen.
Als ik denk dat ik er ben moet ik nog de Schwabische Alb op.
Het is zes uur en ik heb er al 120 km opzitten.
Dan het zwaarste stuk tot Oostenrijk. Zes kilometer klimmen. Ik denk aan de wijze woorden van Rene Hendrickx, blijf rustig..
Uiteindelijk kom ik boven en een voetbalkreet vervult het Duitse landschap.
Dan de camping, die ligt zes kilometer verder..
Ik heb nog nooit zo gevloekt in mijn eentje...

Fietsen, alles erop en eraan

Hans