Herfst update

After the summer I drove quite a lot on my race bike. On a certain day I made a trip with a friend of me on my € 150.- mountainbike; it was amazing ! After 3 months of reading all the test I could find and spending to much time on the web I bought this Scott Scale ATB. It's a real sensation !

Nieuwe foto's

Heb vandaag bij elke dag nieuwe foto's geplaatst. Dus voor iedereen die zich afvraagt hoe die tent er nou uitziet, met welke fiets ik ben geweest en hoe ik er zelf uit zie nadat ik de pass over ben gefietst; bij deze !

Dag 17 Terugreis

Gisteren de reis passend afgesloten in verona
Jan berben, ontmoet op dag 6, belde dat hij en zijn vrouw in verona waren aangekomen. Samen een hapje gegeten, bijzonder moment
De trein vertrok om 7 uur dus vroeg uit de veren
Vanuit Munchen reis ik eigenlijk op een kaartje voor maandag as en de fiets kan eigenlijk niet mee.
Met mijn beste duits, blauwe ogen en blonde haren zit ik inmiddels in frankfurt, waarbij ik regelmatig van mijn "platz" af moet.

Wat afsluitende woorden over de tocht. Zoals gezegd, veel tijd om over andere dingen na te denken dan de route vinden en erop te blijven Is er niet
Toch is het bijzonder om iets waar ik een half jaar absoluut geen beeld van had zo te ervaren en "gewoon" te maken
Toen ik het idee van de fietstocht tot doel had verklaard begon het orienteren en informeren
Toch was ik knap zenuwachtig voordat ik uiteindelijk op de fiets stapte en wegreed
De ervaring hield zo n beetje gelijke tred met de schooheid van de route.
Waren limburg en het Ruhrgbied toch wat unheimisch, naar mate de ervaring toenam en de zon scheen blijkt ook zo n "fietsvakantie" snel te leren
Hoewel ik nog niet thuis ben kijk ik er nu l op terug als een unieke ervaring
Vooral het fietsen geeft een uniek "beeld" van hetgeen waar je doorheen reist
Kortom, een openbaring die ik iedereen kan aanraden

Tenslotte
Het idee van de weblog heb ik van eus en marielle uit sydney afgekeken
Ik hoop dat mensen die het gelezen hebben er fietsinspiratie van gekregen hebben
Voor mij waren alle reacties, die marleen dagelijks doormailde, altijd een moment van goed gevoel
Bedankt

Dag 16, Verona

Eindstatistieken
Aantal km gefietst 1575
Maximum snelheid 62
Mimimum snelheid 7
Rustdagen 1 1/2

De weg naar Verona was me wel bekend.
Toch nog een mooi tochtje van gemaakt en in de buurt van het station een hotel opgesnort.
Toen Verona in en de juiste plek opgezocht om te wachten.
Vond de arena wel op zijn plaats want Bram zou tussen half een en half twee uitslag krijgen van zijn eindexamen havo.
Net na enen belde hij, geslaagd !!!
Eerlijk gezegd had ik deze optie "geparkeerd", te mooi om waar te zijn. Merel was gezakt, maar kan nog een her doen en hoeft dan volgend jaar maar 3 vakken
Heb de hele middag met een grote grijns rondgelopen....

Morgenvroeg vertrekt de trein om 7 uur, ben benieuwd of ik in Munchen mijn kaartje omgeruild krijg..

Trotse vader...mm

Dag 15, rustdag

<
Ja ik weet het,in de tour de france rusten ze halverwege, ik op het eind.
Had nog graag het Lago d Idreo bezocht maar dan wordt de terugtocht naar Verona toch teveel van het goede.
Een camping met een gigantisch zwembad opgezocht, La Quercia voor de echte kenners (ha ha) en bijna de hele dag aan en in het zwembad gelegen..
Eind van de middag naar Pesschiera gefietst.
We hebben daar 11 jaar geleden op camping Bella Italia gezeten.
Altijd leuk om te kijken wat er verandert is.
Nou dat stemt treurig: aantal tenten cq caravans is bijna verdubbeld op dezelfde hoeveelheid meters.
Het stemt toch wel droevig, een nieuwe generatie met kids in de leeftijd van die van ons 11 jaar geleden, hutje bij mutje en ik vind het toch wel bijzonder zó'n jonge vader met een enorme tatoo, die zijn zoontje in het zwembad er af probeert te poetsen
What a world...

Morgen naar Verona

Groeten hans

Dag 14, Verona Lazise

Na een nachtje "bijslapen" vroeg op de fiets.
Langs het Gardameer richting Verona.
Zonder al te veel toeristen is het een prachtig gezicht dat Gardameer met al zijn prachtige stadjes.
Wat me gisteren opviel was dat het water voordat het het Gardameer instroomt eerst door enorme waterzuiveringsinstallaties gaat en zie, de toerist wil helder water en hij krijgt het..
Op het eind van het Garda de route gevolgd richting Verona.
Op een bepaald moment stond ik aan de rand van een gapende afgrond, het viaduct werd gerenoveerd.
Geen nood. Twee wegwerkers werden erbij gehaald en op last van de baas werd ik "omgeleid", toch mooi.
Eenmaal in Verona moest ik de terugreis naar Nederland wijzigen, wat ook weer een bijzondere belevenis is aangezien niemand engels of duits spreekt.
Maar goed, een officieel uitziende senora verzekerde mij dat ik met het gewijzigde ticket tot Munchen kon komen en dat de Duitsers verplicht zijn om mee te werken, we zullen zien.
Vervolgens met een fraaie boog naar het Gardameer waar ik het in elk geval voor diverse familieleden fameuze plaatsje Lazise weer heb bezocht als standplaats.
Laatste keer 10 jaar geleden, keren daarvoor ca 30 plus.
Ben er wat betreft tentinhoud niet op vooruit gegaan...

Hans

Met weer 120 km op de teller, het lijkt wel sport!

Dag 13, Torbole

Vanacht echt Italiaans onweer, dan voel je je toch wel erg kwetsbaar in zo'n tentje.
Maar volgens het "vaste systeem" om half acht de tent uit.
Koffie gedronken bij duitse buren en via de via vino richting Garda.
Tussenstop in Trento.
Met de fiets ben je toch beperkt, je moet hem en vooral alle tassen bij je houden.
Veel "sit seeing" zit er dan ook niet in.
Op de grens van Trento begint ook het echte Italie.
De boomgaarden, waar ik inmiddels verstand van heb, worden plotseling anders.
De Tirolers snoeien de bomen tot zo.n twee meter, de Italianen laten het maar groeien
De Tirolers maaien het gras en je ziet geen appeltje op de grond.
De Italianen spuiten het gras gewoon dood, schudden aan de bomen en laten de appels liggen..
Maar goed,laat ik niet te negatief zijn, er zijn tenslotte maar weinig buitenlanders met bv een 2e huis in Oostenrijk.
Na een uiteindelijk forse tocht werd ik met donderend applaus bij Torbolle aan het Gardameer binnengehaald..
Het regent pijpenstelen en voor de broodnodige slaap maar ingecheckt bij een aardige Italiaanse oma "mit zimmer"...

Hans

Dag 12, Lago di Caldaro

Het kamperen voegt een nieuwe dimensie toe aan deze vrijwillige overlevingstocht.
Wat ik niet wist was dat de Italiaanse Oostenrijkers een dermate goed contact hebben met de "grote baas van boven" dat s avonds de kraan wordt opengezet terwijl overdag de zon keurig schijnt.
Het resultaat was een nacht die mij deed denken aan de tijden van weleer toen we nog in militaire tentjes kampeerden en heuse grachten rondom de tent groeven.
Dat laatste was ik vergeten het resultaat was overeenkomstig, drijfnat..
Nadat de hoogtezon weer was aangezet brandde ik om half acht uit de tent dus, aan de bak.
Ook de italiaanse oostenrijkers hebben, net als de duitsers fruitbomen.
De hele dag door appel, peren en pruimgaarden gereden.
Het was zondag wat inhoud dat de mensen hier massaal op de motor of mountainbike springen.
Na de twee alpenpassen merk ik dat ik bergconditie begin te krijgen, hoewel het een tamelijk makkelijke route was.
Eindstation voor vandaag het koude meer of te we'll lago di caldaro
Dat de benen het na 12 dagen bijzonder gebruik gaan merken viel me op toen ik uitrustend op het strand in slaap viel.

Morgen op naar het Gardameer met inmiddels al 1250 kilometertjes op de teller ( zonder te tanken en zonder lekke band)

Hans

Dag 11 Prad-Italie

Vandaag, volgens de routemaker, 1 van de 2 zwaarste routes, maar ook een van de mooiste
Die andere had ik gisteren al.
Na het hele ochtentafreel te hebben afgerond (wassen, tent opbreken, ontbijten) ben ik elke keer 1 1/2 uur verder.
Maar goed de plicht roept en ik start de fiets en rijd door de schitterende dorpjes (vooral als het bergaf is)
Vanuit Landek begint de aanloop naar de Bregenzpass.
Dat houd veel vals vlak in en gewoon doortrappen.
Na de grensovergang met Zwitserland begint de ruim 7 km klim, elk bocht heeft een nummer (van 11 naar 1), dus dat motiveert
Ik heb mijn petje op en helm af wat veel zweet scheelt.
Bij no 5 besluit ik om te kijken of het zonder af te stappen lukt.
Uiteindelijk ga ik juichend over de finish, maar ook hier hebben de oostenrijkers nog een verassing...
Na de afdaling hebben ze nog een 7 km vals vlak.
Uiteindelijk toch nog een kadootje, bijna 20 km downhill met soms wel 20 procent daling.
Samen met een jonge oostenrijkse mountainbiker racen we naar beneden.
Sta eerst nog even stil bij het Lago di resa...
Inmiddels ben ik in Italie en inderdaad het was een van de zwaarste en moeilijkste tochten ( 85 km)
Na een telefoontje van Reinoud begin ik aan de pizza...

Ciao

Dag 10 Zuid Tirol

Genoten van hotel, bad en ontbijt
Fiets "opgetuigd" en op naar de ahrlbergpasse
Van 700 naar 1793 meter
Volgen mijn route 1 vd 2 zwaarste routes
Heb de hartmeter maar omgedaan
Al slalommend omhoog, de eerste 2 km met 10 procent. Daarna een kilometer of 8 met slechts 5 procent
Het Is prachtig weer en er komt net zoveel water van de bergen als van mij
Uiteindelijk, met het verstand op nul, kom ik boven
Daarna gaat het lang en hard naar beneden en af en toe een klimmetje om het niet af te leren.
In een bocht zie ik te laat zo n klim en maak een schakelfout waardoor de ketting vast slaat.
Met geen mogelijkheid krijg ik hem los, en het eerste beste dorp is verder weg dan ik hoop.
Met uiterste concentratie en zwarte handen lukt het me de schijnbaar total-loss situatie op te lossen en de fiets loopt weer als een zonnetje.
De laatste camping voor de al even fijne reschepass zit op 60 km
Ik besluit er maar een punt achter te zetten en denk aan Roberts wijze woorden, mensen zijn niet gemaakt om te fietsen..
Voor de rest is oostenrijk ook buiten het ski seizoen prachtig. Dat weten meer mensen
De camping staat vol hollanders.

Hans aus tirol

Dag 9 Arlbergpas

Vandaag vanaf de camping aan de bodensee richting alpen
Gisterenavond een fikse onweersbui en dan is zo n klein tentje extra klein, maar waterdicht

Ik volg de route van hans reitsma, zoals velen
Het zijn drie boekjes met daarin routes richting rome
Het is opgedeeld in routes van ca 80 km
Per route heb je een kaart met beschrijving wat heel gedetaileerd is, wijzigingen heb ik van zijn website gehaald
Dus eerste rechts, bij de brug links. Onder tunneltje door etc.
Om het te volgen moet je de kaart, de kilometerteller en de echte weg in de gaten houden
Het lijkt erg veel op het pijltje/bolletje systeem wat je bij autorally,s veel ziet, dus dat ken ik wel.
Meestal doe ik dat samen met bram die dan kaart leest, dus nu alles alleen.
Volgende keer mee bram !

Maar goed. Al zwabberend van duitsland naar zwitserland en oostenrijk uiteindelijk de alpen in.
Ik heb "goede benen" vandaag en dat houdt in dat ik er flink de snelheid in heb.
Uiteindelijk sta ik om 1700 voor de ahlbergpasse
Ik kijk omhoog en zie een enorme berg voor me liggen. In de sneeuw en in de wolken.
Inmiddels zit ik op 1400 meter hoogte, voor campings is het te koud
Besluit geen risico te nemen en "het toetje" tot morgenvroeg te bewaren.
Voor 45 euro heb ik een geweldig kamer en voor het eerst sinds 9 dagen lig ik in bad, dat is pas echt genieten..
Als ik op de kilometerteller kijk heb ik precies 100 km gereden, en dan begint het te onweren.
Je moet op het juiste moment stoppen zullen we maar zeggen...

Gruss got !

Hams

Dag 8, Bregenz

Van de route die ik fiets is Bregenz het eind van deel 1.
Het ligt aan de Bodensee dus alle reden om het vandaag niet te gek te maken, zeker als ik naar de alpen kijk die me tegemoet lachen.
Vandaag zo n 80 km gereden en dat voelt, als het vlak is, als een rustdag.
Vanuit de Immensee nog zo n 40 km Swartswald en vervolgens tot de Bodensee door de boomgaard van duitsland gereden.
Appels, peren, kersen en onverstaanbare duitsers.
Morgen oostenrijk in, met bijna 1000 km op de teller gaat het feestje of morgenavond beginnen of ik sla het kampement op voor de alpenpas.

Dag 7, Immensee

Eerst de cijfers
Op weg: 7 dagen
Aantal kilometers gefietst: 850
Maximum snelheid: 62
Minimum snelheid: 7

Na de overwinning zonder beker van gisteren om 8.00 uur weggereden.
Geen eten op de camping en uiteindeijk 3 dorpjes verder een bakker.
Het zwarte woud ontvolkt dat is duidelijk
Voor een fietser is duitsland ideaal, veel fietspaden, niet te stijl en niet te druk
Vandaag 100 km tot de camping aan de Immensee, een prachtig meer in Bayern.
Wat gebeurd er eindelijk als je zolang fietst ? Eerlijk gezegd denk ik meer na over het/mijn leven als ik voor de caravan zit.
Als je zo aan het fietsen bent heb je je aandacht nodig voor de route, kun je nog een beetje van de omgeving genieten en kost het vooral veel energie als je altijd "op kop" moet rijden.
Maar goed het is wel goed om "je harde schijf leeg te maken " zoals een collega fietser zei.

Tenslotte: de pijn in mijn kont is zonder biefstuk over.
En voor de drie mooiste vrouwen van Australie, klimmen is heel zwaar. Italie is bijna net zo mooi als Australie en dikke kus.

Groetjes, morgen op naar de Bodensee...

Hans

Dag 6, Karlruhe Melchengen

Een van de bijzondere kanten van een fietsvakantie is dat je snel praat met " lotgenoten"
Gisteravond kwamen twee nederlandse soortgenoten de camping opgefietst, de klik is snel gemaakt. Samen een paar biertjes gedronken, gegeten en bijzondere gesprekken.
Mensen die een dergelijke uitdaging aangaan hebben vaak een verhaal, dat is mooi
Vervolgens vanmorgen samen "op gefietst" en ieder gaat zijns weegs, bijzonder.
Voor mij gaat het"langs het spoor" richting Pfortzheim en sta ik aan de rand van het Zwartzwald, in de middag "duik" ik een gigantisch natuurpark in.
Ik ben gewaarschuwd,als je de weg kwijtraakt heb je echt een probleem.
Maar op de een of andere manier is dit mijn plek, jammer dat ik alleen ben omdat je het niet kunt delen maar soms is zo'n plek zo bijzonder dat het puur genieten is.
Eind van de middag kom ik uiteindelijk in Tubingen aan.
Als ik de weg vraag aan een paar fietsers blijken het Nederlanders te zijn.
We drinken een kop koffie en fietsen samen verder.
Al pratend blijkt dat de wereld weer heel klein is.
Jan verteld dat hij als vrijwilliger luisterboeken inspreekt en vorige week een Lecticus luisterspeler heeft met een boek daarop.
Vervolgens rijden we drie keer verkeerd als ik hem mijn relatie met Lecticus uitleg (ik adviseer Dedicon luisterboeken bij de introductie van luisterboeken voor de commerciele markt)
Jan en zijn vrouw hebben een pension gereserveerd, ik moet nog een paar dorpen.
Als ik denk dat ik er ben moet ik nog de Schwabische Alb op.
Het is zes uur en ik heb er al 120 km opzitten.
Dan het zwaarste stuk tot Oostenrijk. Zes kilometer klimmen. Ik denk aan de wijze woorden van Rene Hendrickx, blijf rustig..
Uiteindelijk kom ik boven en een voetbalkreet vervult het Duitse landschap.
Dan de camping, die ligt zes kilometer verder..
Ik heb nog nooit zo gevloekt in mijn eentje...

Fietsen, alles erop en eraan

Hans

Dag 5

Zondags zitten alle Duitsers of op de autobahn, of am fahrad of in de volkstuin.
Dat laatste op onvoorstelbare schaal.
Zag gisteren zelfs een nieuwbouw volkstuinwijk (mooi woord trouwens)
Grootste probleem was het zoeken van de route en de pijn in mijn achterste.
Vooral in grote steden valt het niet mee de route aan te houden of weer aansluiting te krijgen.
Na Heidelberg door een paar enorme bossen gefietst, en dan maar hopen dat je geen wild zwijn tegenkomt.
Uiteindelijk in Bruchtal een mooi slot cq paleis gezien en rond vier uur een camping gevonden bij de snelweg Karlsruhe.
Rustig zon dagje met uiteindelijk 105 km op de teller.
O ja slapen in mijn tent van. 1 kg lukt bovenwel.

Groet hans

Dag 4

Allereerst bedankt voor al jullie reacties, het is duidelijk er is geen weg terug.
Ik kan vanaf mijn blackberry telefoon niet reageren op de mailtjes, wat soms wel beter is.

Ok, vanmorgen om 8.45 vertrokken langs de Rijn.
Mooie stadjes met veel chinezen en amerikanen
Het weer zag er veelbelovend uit, voor het eerst zonder regenjack.
Na 45 km Rijn bij Ingelheim het achterland in.
Veel akkers, en inderdaad veel bieten.
Toen met pont de Rijn over en lange stukken door een paar mooie bossen, veel bieten en troosteloze plaatsjes.
Uiteindelijk na 150 km een camping gevonden.
Wat bracht de dag.? Vriendelijke Duitsers. Vraag je de weg dan schrikken ze niet zoals in Nederland.
Maar liefst 4 keer fietsten ze met me mee om de weg te wijzen. De laatste wegwijzer was een prof. Geschiedenis die 50 km als gids naast me bleef fietsen.!

Gute luft....

Hans

Dag 3

Bijzonder hoe ver je in een dag kunt komen op de fiets.
Vanuit Euskirchen door de akkers met in de verte de autobanen en fabrieken van het Ruhrgebied.
Plotseling duik ik een wald in wat na een uurtje fietsen een echt bos blijkt te zijn.
Om elf uur toch een restaurant met koffie, heb geen kleingeld, laat maar zitten zegt de waard, viel gluck und gute reise !
Na een kilometers lange afdaling, berg op was minder "mit gepack ", kom ik in Remagen
Vanaf hier langs de rijn.
De komende 100 km alleen maar water, naast me en op me...
Vlak en regen, als echte hollander ligt me dat wel.
Het wordt een echt reisje langs de rijn, veel lege terrassen en lege boten, maar wel mooi.
Uiteindelijk stop ik maar om half zes, 160 km gefietst.
Morgen hopelijk mooi weer..!

dag 2

Een van de vele vragen is,hoeveel je op een dag kunt fietsen. Tot de Alpen probeer ik zo n 120 km per dag te rijden.
Dus vanmorgen stond ik om half zeven klaar,todat bleek dat mijn nieuwe telefoon kuren vertoonde.
Na 3 verloren uren, plus een reserve mobiel bij de laatste nederlandse kpn winkel, Duitsland in.
Langs de Ruhr loopt een pad van bijna 100 km
De Ruhr is maar een klein riviertje. Na 100 km over een drijfnat pad zag ik er op zijn minst stoer uit.
Totdat met een enorme knal ik onderuit ging en het achterrek gebroken bleek.
Gelukkig is de tijd dat de Duitsers geen fietsen hadden voorbij.
In het eerste beste dorp ging al het werk aan de kant en reed ik een uurtje later weer weg.
Na 120 km probeer ik bij een pizzeria(keuze beperkt zich tot kebab, griek en italiaans ) de nodige spagetti in te slaan.

Viele grusse,
Hans

dag 1 Overasselt

Weggaan is nooit leuk dat bleek vandaag weer
Maar het vertrek werd toch aardig opgevrolijkt toen zich om half negen een aantal luid toeterende auto s meldden.
Rob Peter Ivo en Johan wilden er zeker van zijn dat ik echt vertrok.
Zeer attent!
Vervolgens op de pedalen.
Eerst stop in Boxmeer om de moederlijke zorg in ontvangst te nemen.
Vervolgens pa in Horst goedendag gezegd.
Een vakantiefiets in een verpleegtehuis baart opzien dat was duidelijk.
Uiteindelijk na zo n negentig kilometer de eerste stop.
Op advies van broer Rene maar een hotelletje omdat kamperen een te grote aanslag op mijn spieren zou zijn.
Dat zijn nog eens adviezen
Route van morgen beloofd veel Duitsers maar weinig campings en hotels..

All the best
Hans

De route

Ik fiets volgens de route van Hans Reitsma; Route naar Rome. Omdat het de eerste keer is dat ik dit doe en vooral vanwege de benodigde tijd, 20 dagen, is mijn einddoel Verona. Klik op de route om hem uit te vergroten!

27 mei; generale repetitie

Zondag 27 mei.

Vandaag proef gefietst met volledige bepakking. Heb me van te voren voorgenomen net te doen of ik vandaag vertrek. Dus alles was uiteindelijk compleet. Totaal gewicht is 21 kilo en dat verdeeld over 4 tassen. Het regende flink dus het was een echte test.Dan het rijden van de route. Ik rijd de fietsroute naar Rome waarvan boekjes te koop zijn. Geen tom tom dus maar een briefje voor je neus met een continue speurtocht. Ben naar de waalbrug gereden en vandaar uit een flink gedeelte gefietst. Op zich viel het niet tegen maar af en toe verkeerd fietsen lijkt te verwachten. Fietsen met volle bepakking viel ook niet tegen.

Paklijst

Na de Steven Rooks Classic de concentratie weer verlegt naar de voorbereiding op de fietstocht. Van Internet heb ik aantal paklijsten "geplukt"en een heus schrift aangelegt om de noodzakelijkse spullen bij elkaar te zoeken respectievelijk te kopen.

Mijn uitgangspunt is dat ik wil camperen en zo weinig mogelijk mee wil nemen. Dit als een verlate reactie op een jeugdsyndroom veroorzaakt tijdens de jaarlijks tocht die wij als familie ondernamen naar Italie. Mijn vader ging er vanuit dat er in Italie geen mensen leefden en als dat wel het geval was zij in elk geval niets eetbaars hadden. Dus togen wij jaarlijks met een tot de nok met etenswaren gevulde Alpenkreuzer richting Lago Maggiore om daar uiteindelijk om een camping met supermarkt neer te strijken...

Wat gaat er zoal mee ?

• Fiets; Wagenberg-ATB met lowrider/bagagerek, tubes
• Reparatiemateriaal;bandenplakset,binnenbanden,remblokjes,gereedschap,spaken ed
• Transport; fietstassen,tent,slaapzak,matje,bidons,
• Koken;bord,bestek,mok,waterverwarmer,afwasmiddel,schuursponsje
• Kleding;2p sokken,broek,t-shirts,trui,windjack,schoenen,pet,helm
• Persoonlijke verzorging; een winkelwagentje vol in een etui tasje
• Eten; cup a soup, liga's,energiepillen, ik ga ervan uit dat je in Europa altijd een winkel tegen komt.

Steven Rooks Classic

Donderdag 17 mei voor dag en douw naar Maastricht. De hele week toch in de zenuwen gezeten. Metmijn ATB rijd ik de Oude Holleweg in Berg & Dal redelijk op maar met mijn racefiets is het een drama. Uiteindelijk een 27-verzet gemonteerd en dat werd mijn redding. Voor het eerst serieus de heuvels in. 150 kilometer door de regen in de Ardennen. Gelukkig önder leiding"van Rene Hendrikx die me een aantal levensreddende tips meegaf. Peter had zich ziek gemeld (niet onverstandig). Het " verstand op nul en de blik op oneindig"is mij nu wel duidelijk. uiteindelijk na een slopende tocht in 7.40 uur gefinisht. Trots als een pauw, maar of ik fietsen kan betwijfel ik. Dat er nog wat te leren is werd de volgende dag duidelijk, mijn tijd was goed voor een 1142 ste plaats, en dat van de 1300 deelnemers. Er is nog plaats voor ambitie

Ronde van Noord holland

22 April ingeschreven voor de Ronde van Noord Holland. 120km. Na de Noord Hollandse omgeving meer dan noodzakelijk verkend te hebben uiteindelijk toch aan de start gekomen. Peter zat voor het eerst op zijn Concorde racefiets met raceschoenen. Binnen 200 meter, 2 valpartijen, toch beter oefenen.. Het was lang, plat en vooral meestal wind tegen. Uiteindelijk redelijk fris de tocht overleeft. Omdat je op verschillende punten en op verschillende tijden kon vertrekken waren we ervan overtuigd dat we ergens in de subtop waren geeindigd.

Beginnen met trainen

Ergens in februari de ATB uit de mottenballen gehaald en gaan fietsen. Om een beetje een idee te krijgen of mijn conditie vorderingen zou maken heb ik een ronde uitgezet en daar naa een paar weken trainen de tijd van opgemeten.

Onderstaand de voouitgang in beeld:

7 maart 1.07.24 -ATB

19 maart 1.01.48-ATB

31 maart 1.01.43-ATB

9 april 59.07-ATB

17 april 54.15 met racefiets

29 april 55.09met racefiets

6 mei 50.44 met racefiets.

20 mei 54.20- ATB

De vraag met welke fiets ik zou gaan heb ik uiteindelijk zelf beslecht na een aantal malen proef te hebben gefietst op vakantiefietsen met en zonder Rohlof naaf, 26 of 28 etc. Mijn conclusie was simpel; ik ga voor de fiets waar ik lekker op oude fiets. Dit is een aangepaste ATB met tubes, dragers etc. Omtoch te kijken waar ik met mijn conditie stond hebben we besloten een tweetal tourtochten mee te rijden.

Het idee

Sinds jaren fietsen wij elk jaar een "grote" tocht. Peter, Ivo en sinds 2 jaar Mark (die vroeger heel hard kon lopen zegt hij). Na een aantal rondjes Veluwe (zo'n 150 kilometer) zijn we in een soort nostalgie belandt en fietsen we dapper elke jaar naar Middelburg met de ATB (220 heen en 220 terug). Hoe langer we fietsen hoe meliger we worden en hoe ambiteuzer. "Volgend jaar Santiagio ?", riep Peter toen hij voor het eerst op kop fietste. Prima, was mijn antwoord. Ik had geen idee waar het lag. In het najaar zocht ik het op en "verdronk"bijna direct in de fietsverslagen. Fascinerend, en na 2 dagen was ik verkocht. Na een lezing bijgewoond te hebben waar maar liefst 150 man op kwamen wist ik het zeker, ik doe het maar niet naar Santiago. Rome is ook mooi en als ik het praktisch in de tijd wilde houden werd het Verona. Vlakbij Bardolino waar menig jeugdsentiment ligt. Peter haakte uiteindelijk af, dus ik ga alleen. Wel zijn we samen aan het trainen geslagen want hij is uitgenodigt om de Alpe de Huez te bestijgen. Daarom maar een racefiets gekocht voor de voorbereiding en omdat fietsen toch wel erg mooi is.